บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
เทคนิคทำให้เด็กสนใจเรียนด้านวิทยาศาสตร์
แม้อาหารอาจถูกแบ่งจากปิ่นโตให้เพื่อน ๆ จนลูกยีราฟอิ่มน้อยลงบ้าง แต่ความรู้สึกอิ่มใจกลับเข้ามาแทนที่ ซึ่งเป็นความอิ่มที่อยู่ทนทานนานคงทนมากกว่า ลูกยีราฟจึงขอมานั่งกินอาหารร่วมกับเพื่อน ๆ ทุกวัน และเก็บความสุขที่เกิดขึ้นในการกินอาหารมื้อกลางวันร่วมกับเพื่อน ๆ เป็นความทรงจำที่แสนดีตลอดไป
ในที่สุด ชายหนุ่มก็ได้ขึ้นไปยังฟากฟ้าอันแสนไกล และเขาก็นำดาวทองกลับลงมาเพื่อถวายแด่พระราชาได้สำเร็จ พระราชาทรงแปลกใจมาก แต่คราวนี้ พระองค์ไม่อาจที่จะบ่ายเบี่ยงต่อไปได้ ดังนั้น ชายหนุ่มจึงได้แต่งงานกับเจ้าหญิงดังที่เขาตั้งใจเอาไว้
แล้วสองพี่น้องก็นั่งกินอาหารค่ำด้วยกันในบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความสุข
นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
แต่ความฝันที่เคยสวยงามความรักเราวันนี้มันเลือนลาง
เสือดาวตัวหนึ่งภูมิใจในรูปร่างที่งดงามของตัวเอง นิทานรักของสองเรา จึงเดินอวดโฉมไปเรื่อยๆ วางท่าคุยโวโอ้อวด และดูหมิ่นเยาะเย้ยสัตว์ตัวอื่นๆ ว่าต่ำต้อยกว่าตัวเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาจิ้งจอกผู้ทันโลกได้เตือนสติเสือดาวว่า “รูปร่างเจ้าสง่างามก็จริง แต่ข้าว่าความงามในจิตใจต่างหากที่เป็นความงามที่แท้จริง”
พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)
วันหนึ่งในฤดูหนาว ชาวนาคนหนึ่งเดินมาพบงูนอนขดตัวแข็งทื่อใกล้ตาย เพราะสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ชาวนารู้สึกสงสารจึงอุ้มงูไว้แล้วนำกลับบ้านด้วย เมื่อมาถึงบ้าน ชาวนาก็ก่อกองไฟเพื่อให้ความอบอุ่น แต่เมื่องูได้สติก็เข้าฉกชาวนาจนถึงแก่ความตายทันที
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกยีราฟเริ่มสังเกตเห็นว่า เพื่อน ๆ ที่กินอาหารในโรงอาหารดูมีความสุขสนุกสนานมากกว่าการนั่งกินข้าวอยู่เพียงลำพัง